روش نصب بتن اکسپوز به روش خشک (شاسی کشی) و تایل بتن اکسپوز دها بتن زیست

این شیوه نصب تایل بتن اکسپوز می توان برای انواع ساختمان های مختلف تجاری، اداری، مسکونی و همچنین قسمت های داخلی ساختمان ها، ترمینال ها و ایستگاه های مترو و … استفاده کرد.
در نصب تایل بتن اکسپوز به روش خشک بایستی چندین نکته را رعایت کرد. رعایت نکات باعث افزایش ایمنی و سرعت اجرا می شود. نحوه شاسی کشی پروفیل های عمودی در روند نصب تایل بتن اکسپوز به روش خشک نمای ساختمان بسیار مهم است، زیرا هنگام جدا کردن تایل بتن اکسپوز از ساختمان، گردش هوا در پشت آنها را تسهیل می کند.

این نکته ی سازه ای پنهان باید برای پاسخگویی به همه الزامات طراحی شود. الگوی نما، ابعاد و ضخامت تایل بتن اکسپوز و سیستم نصب شده نیز باید در نظر گرفته شود. حداقل عرض تکیه گاه در نصب بتن اکسپوز برای نقاط میانی 60 میلی متر و برای نقاطی که دو صفحه به هم می رسند 80 میلی متر است.

به جرات می توان گفت زیباترین روش نصب بتن اکسپوز روش نصب خشک است. این روش دارای مزایای بسیاری است که می تواند معایب نصب ملاتی و چسبی و جوشی را پوشش دهد.
در نصب بتن اکسپوز بایستی با استفاده از دوربین های نقشه برداری و شیوه دستی سطح نمای ساختمان برداشت شود. برداشت نما باعث کاهش پرت تایل بتن اکسپوز و افزایش سرعت اجرای نما می شود. همچنین برنامه زمانبندی و مراحل نصب را بسیار منظم می کند.
ارتفاع نما، وزن تایل بتن اکسپوز، ابعاد قطعات و ترکیب بندی نمای ساختمان از پارامترهای تعیین کننده در شاسی کشی جهت نصب بتن اکسپوز است.
آببندی نمای ساختمان قبل از انجام شاسی کشی بسیار مهم است. زیرا بعد از نصب بتن اکسپوز امکان آببندی نمای ساختمان بسیار سخت است.

در ادامه با رسم و آماده سازی نقشه مقادیر پروفیل های فلزی خرید و آماده سازی می شود. ترسیم نقشه ی برش پروفیل فلزی و اعلام آن به پروژه بر عهده ی واحد فنی پروژه یا شرکت دها بتن زیست است. ترسیم نقشه برش باعث افزایش سرعت اجرا و کاهش پرت پروفیل فلزی می شود.

اجرای شاسی کشی در نصب بتن اکسپوز بهتر است بر روی زمین صورت گیرد و بعد به نمای ساختمان منتقل شود. اجرای شاسی بر روی زمین باعث کنترل بیشتر در تراز و ابعاد سطح کار می شود. اجرای شاسی کشی نصب بتن اکسپوز حتما با استفاده از پروفیل های فلزی توصیه می شود. از پروفیل های فولاد ضد زنگ، فولاد گالوانیزه یا آلومینیوم باید استفاده شود.

همچنین بعد از انتقال به نمای ساختمان می توان از کد های ارتفاعی به عنوان عامل کنترلی استفاده کرد. پروفیل های شاسی کشی بایستی به صورت کامل جوش داده شود و از جوش های نقطه ای و خال جوش پرهیز شود. در نواحی که نیاز به برش می باشد بایستی تمامی خط برش ها بر روی زمین رسم شود و از انتقال تایل بتن اکسپوز به ارتفاع خودداری شود.

تمامی یراق آلات نصب بایستی بر روی سطح زمین به تایل بتن اکسپوز نصب شوند.
از اتصال براق آلات با جوش به تایل بتن اکسپوز قبل از رگلاژ خودداری شود.
بعد از انتقال تایل بتن اکسپوز به نما از سوراخ کاری در ارتفاع پرهیز شود.
بعد از رگلاژ تایل بتن اکسپوز در نما حتما محل های اتصال براق آلات به تایل بتن اکسپوز و شاسی فلزی حتما به طور کامل جوش داده شوند.
می توان در نهایت با استفاده از پوشش های نانو سطح تایل بتن اکسپوز را آبگریز کرد.

به طور کلی سه نوع تایل بتنی پیش ساخته به عنوان بخشی از پوشش ساختمان استفاده می شود: کرتین وال ها و تایل های بتن اکسپوز (cladding or curtain walls)، تایل های دیواری باربر و دیوارهای برشی. تایل بتن اکسپوز یا کرتین وال ها متداول ترین اجزای بتنی پیش ساخته برای نمای ساختمان هستند. این نوع تایل بتن اکسپوز پیش ساخته بارهای سازه ای را منتقل نمی کند بلکه به سادگی باعث زیبایی نمای ساختمان می شوند. اجزای نما برای مقاومت در برابر باد، نیروهای لرزه ای ناشی از وزن خود و نیروهای مورد نیاز برای انتقال وزن تایل بتن اکسپوز به تکیه گاه طراحی شده اند. تایل بتن اکسپوز نمای ساختمان شامل پانل های دیوار، واحدهای دیوار پنجره، اسپندل ها، مولیون ها و پوشش های ستون می باشند.

تایل بتن اکسپوز معمولاً در صورت لزوم می توانند به صورت جداگانه از نما جدا شوند. واحدهای دیواری باربر در مقابل بارهای وارده مقاومت می کنند و نمی توانند بدون تأثیر بر استحکام یا پایداری ساختمان حذف شوند. واحدهای دیوار باربر شامل پانل های دیوار جامد و دیوارهای پنجره و پانل های اسپندل هستند. پانل های دیوار برشی بتنی پیش ساخته یک سیستم مقاوم در برابر بار جانبی را هنگامی که با عملکرد دیافراگمی سازه کف ترکیب می شود، ارائه می دهند. اثربخشی دیوارهای برشی بتنی پیش ساخته تا حد زیادی به اتصالات پانل به پانل بستگی دارد.

در برخی موارد از تایل بتن اکسپوز پیش ساخته به عنوان قالب برای بتن درجا استفاده می شود. تایل بتن اکسپوز پیش ساخته به عنوان یک قالب عمل می کنند و زیبایی ظاهری سیستم را حفظ می کند. در حالی که بتن درجا اجزای سازه ای سیستم را فراهم می کند.

تایل بتن اکسپوز پیش ساخته یکی از اجزای مهم نمای ساختمان است. سازندگان تایل بتن اکسپوز پیش ساخته از انواع مختلفی از براق آلات نصب بتن اکسپوز استفاده می کنند که اغلب به عنوان اتصالات گرانشی و جانبی مشخص می شوند. هدف اولیه از نصب بتن اکسپوز، انتقال بار به سازه نگهدارنده و ایجاد پایداری است. معیارهای مورد استفاده برای طراحی نصب بتن اکسپوز در نمای ساختمان شامل موارد زیر است اما به آنها محدود نمی شود:

استحکام - مقاومت

شکل پذیری

تغییر حجمی تایل بتن اکسپوز

دوام

مقاوم در برابر آتش

قابلیت ساخت

وابستگی متقابل رفتار تایل بتن اکسپوز و شاسی کشی باید درک شود. نحوه رفتار تایل بتن اکسپوز نما در پاسخ به جابجایی سازه نگهدارنده را می توان همانطور که در شکل زیر نشان داده شده است، طبقه بندی کرد. انتقال درون صفحه زمانی اتفاق می‌افتد که پانل درون صفحه در یک سطح «ثابت» شود. پانل به صورت جانبی با آن سطح انتقال داده می شود و در ارتفاع عمودی باقی می ماند. پانل‌های اسپندرل و پانل‌های دیواری معمولاً به این شکل طراحی می‌شوند.

ملاحظات حمل و نصب بتن اکسپوز

به منظور دستیابی به بهینه ترین حالت اقتصادی یک پروژه بتنی پیش ساخته، برنامه ریزی برای حداقل جابجایی و زمان نصب بتن اکسپوز در محل کار مهم است. انتخاب اتصالات مناسب نیز ضروری است. اجازه دادن به تولید کننده تایل بتن اکسپوز برای ایفای نقش فعال در توسعه مفاهیم اتصال منجر به راه‌حلی بهینه برای دستیابی به نصب بتن اکسپوز کارآمد می‌شود. مهم است که طراح در مورد استفاده از سخت افزار و اتصالات بالابر ایمن، کارآمد و مقرون به صرفه برای تسهیل در نصب بتن اکسپوز با سازنده آن و نصب کننده در اوایل مرحله برنامه ریزی پروژه صحبت کند. تولیدکننده بتن اکسپوز یا نصب کننده ممکن است جزئیات یا رویه‌هایی را که طراح پیش‌بینی نکرده است ترجیح دهد. اجازه دادن به راه حل های جایگزین معمولاً منجر به اتصال اقتصادی تر و عملکرد بهتر می شود.
در زیر لیستی از مواردی است که باید در هنگام انتخاب، طراحی و جزئیات اتصالات در نظر گرفته شود تا نصب ایمن و سریع را تسهیل کند:

1. بالا بردن و نصب بتن اکسپوز نما معمولاً گرانترین و زمان برترین عنصر نصب است. اتصالات باید به گونه ای طراحی شوند که نصب کننده بتواند با خیال راحت عضو را به سازه محکم کند و در کمترین زمان از جرثقیل رها شود. در صورت لزوم می توان از مهاربندی موقت، دستگاه های تراز یا اتصالات استفاده کرد که تنظیم و تراز نهایی در تمام جهات نسبت به سازه و اجزای مجاور پس از رهاسازی از جرثقیل تکمیل می شود. این امر به ویژه در صورتی مهم است که اتصال دائمی به جوشکاری میدانی، تزریق یا قرار دادن بتن در محل نیاز داشته باشد. اتصالات موقت نباید باعث ایجاد تداخل یا تأخیر در قرار دادن اعضای بعدی شود. قبل از تکمیل اتصالات دائمی ممکن است لازم باشد اتصالات موقت را باز کرده یا جدا کنید.

2. مقدار مشخصی از تنظیم عمودی برای تراز در اتصال طبیعی است. تولیدکنندگان تایل بتنی نما چندین روش مختلف برای تراز کردن دارند. رویکردهای رایج برای تراز پانل در شکل زیر نشان داده شده است. انتخاب بین این روش‌ها و جایگزین‌ها باید انتخاب تولیدکننده یا نصاب بتن اکپسوز باشد. تا زمانی که تمام پانل های یک تیر در جای خود قرار نگرفته اند، تراز نهایی پانل نباید انجام شود. به عنوان بخشی از طرح اولیه، نصب کننده باید خطوط مرکزی تئوری اتصالات را یادداشت کند تا تایل های بتنی ممکن است بین این خطوط قرار گیرند.

یک روش محبوب برای تنظیم عمودی که در شکل زیر نشان داده شده است، از یک پیچ تراز استفاده می کند. پانل معمولاً کمی بالا قرار می گیرد و با یک آچار تا ارتفاع صحیح پایین می آید. پیچ ها ممکن است برای تایل بتنی سنگین بسیار بزرگ شوند و اغلب دارای یک نقطه گرد هستند تا از "حرکت" هنگام چرخش جلوگیری کند و تنظیمات افقی را آسان کند.

3- هنگامی که یک تایل بتن اکسپوز را نمی توان در محدوده تلرانس های فرض شده در طراحی اتصال نصب کرد، صحت سازه اتصال باید توسط مهندس مسئول بررسی شود و در صورت نیاز، طرح اتصال باید اصلاح شود. هیچ تایل بتن اکسپوز نباید در شرایط ناامن رها شود. تغییرات میدانی در اتصالاتی که می‌تواند باعث ایجاد تنش‌های اضافی در واحد یا مجموعه اتصال شود (به غیر از تنظیمات در تلورانس‌های تعیین‌شده) تنها باید پس از بررسی توسط طراح اتصال انجام شود.

4- اتصالات باید طوری برنامه ریزی شوند که در دسترس باشند. در صورت امکان باید از تکنیک های نصب بتن اکسپوز که نیاز به داربست موقت دارند اجتناب شود. برای اتصالات پیچ و مهره ای باید فضایی برای چرخاندن آچارها در نظر گرفته شود.

5- اتصالاتی که عملکردهای مشابهی را در داخل ساختمان انجام می دهند باید تا حد امکان استاندارد شوند. استانداردسازی در نصب بتن اکسپوز جزئیات انتخاب و ارسال اقلام اتصال به پروژه را تسهیل می کند. همانطور که نفرات نصب بتن اکسپوز با روش های مورد نیاز برای ایجاد اتصال آشنا می شوند، بهره وری افزایش می یابد و احتمال خطا کاهش می یابد. در صورت امکان، مواردی مانند پیچ و مهره ها باید برای همه اتصالات به یک اندازه باشند. پیچ و مهره با رزوه های درشت بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد.

6- جزئیات اتصال باید اجازه دهد که نصب بتن اکسپوز مستقل از دمای محیط بدون اقدامات حفاظتی موقت انجام شود. موادی مانند دوغاب، درایپک، بتن ریخته‌شده در محل و اپوکسی‌ها معمولاً هنگام قرار دادن در هوای سرد نیاز به حفاظت یا سایر شرایط خاص دارند. همچنین زمانی که دمای محیط بسیار پایین است، جوشکاری کندتر بوده و به این سادگی نیست. اگر اتصالات به گونه ای طراحی شده باشند که این فرآیندها باید قبل از ادامه نصب بتن اکسپوز تکمیل شوند، هزینه نصب بتن اکسپوز افزایش می یابد و ممکن است تاخیر ایجاد شود.

7- اتصالاتی که در حمل و نقل در معرض آسیب نیستند باید استفاده شوند. میله‌های تقویت‌کننده، صفحات فولادی، رولپلاک‌ها و پیچ‌ها (به‌ویژه رزوه‌ها) که از تایل بتن اکسپوز نما بیرون می‌آیند در حین جابجایی در معرض آسیب قرار می‌گیرند و تا حد امکان باید از آنها اجتناب شود. اتصال دهنده های متصل به تایل بتن اکسپوز نما با پیچ های رزوه ای ممکن است در حین حمل و نقل جدا شوند تا آسیب به حداقل برسد و قرار دادن تایل بتن اکسپوز در کامیون ها تسهیل شود. رزوه ها و پیچ و مهره های بیرون زده باید از آسیب و زنگ زدگی محافظت شوند. سازنده تایل بتن اکسپوز باید تا زمان استفاده آن را کاملا تمیز و سالم نگه دارد.
در مورد اسکلت های فولادی، ممکن است لازم باشد قبل از بارگیری تایل بتن اکسپوز نما تعیین شود که اتصالات نهایی و/یا دال های کف آن تا چه اندازه باید تکمیل شود و حداقل مقاومت برای سازه های بتنی درجا چقدر باید باشد. در مورد سازه های بتنی مرتفع و بتن ریزی درجا، تاخیر در نصب بتن اکسپوز باعث می شود تا مقداری انقباض و خزش رخ دهد. اتصالات باید طوری طراحی شوند که پس از نصب بتن اکسپوز، انقباض و خزش را در خود جای دهند.
اگر انحراف قاب سازه به محل یا خارج از مرکز اتصال حساس باشد، محدودیت پارامترهای آنها باید توسط EOR ارائه شود. برای واحدهای باربر، در مواردی که تنش بیش از حد نیست و خطر آسیب به لبه‌های بتن ناچیز است، ممکن است از لاستیک ها یا نئوپرن یا پلاستیک استفاده شود.

دستگاه های حمل و انتقال در نصب بتن اکسپوز

موضوع دستگاه های جابجایی و بالابر در این بخش گنجانده شده است زیرا طراحی و انتخاب آنها با الزامات مشابه با اتصالات حاکم تعیین می شود.
طراحی دستگاه‌های بالابر، از جمله بررسی تنش‌های موجود در واحدها در حین جابجایی، معمولاً به عهده تیم نصب بتن اکسپوز است. اتصالات نصب بتن اکسپوز که در تایل بتنی نما جای داده می شود بسته به استفاده عضو در سازه، اندازه و شکل عضو و ترجیح سازنده بتن پیش ساخته متفاوت است.
محل قرارگیری دستگاه های بالابر می تواند بر سهولت نصب بتن اکسپوز و اتصال پنل بتنی نما به سازه تأثیر بگذارد. نقاط بالابر باید با روش حمل (مسطح یا لبه ای) سازگار بوده و به گونه ای قرار گیرند که خطوط جرثقیل با سازه تداخل نداشته باشد.