\

استفاده از لاتکس ها نیز امروزه کمک زیادی به رفع عیوب بتن کرده است. ایجاد یک کفسازی کم ضخامت بتنی حاصل بکارگیری سیمان با پلیمر است که شبکه فیلم پلیمری با محصولات هیدراتسیون سیمان، تشکیل یک شبکه منسجم و یکپارچه را می دهند. پلیمرهای مورد استفاده در این نوع کفسازی بتنی به عنوان افزودنی در نظر گرفته نمی شوند، بلکه جز اصلی بتن می باشند. پلیمرها به سه دسته لاتکس، ترموست وترموپلاست تقسیم می شوند. لاتکس ها بیشترین سهم را در میان سایر پلیمرها به خود اختصاص داده اند. مقدار و نوع پلیمر تاثیر بسیاری بر خواص کفسازی بتنی دارد. همچنین زمان افزودن و ترتیب افزودن آنها درکنار زمان اختلاط مهمترین نقش را در بهبود خواص ایفا می کند.

پلیمر ها برخلاف سایر رنگدانه ها، اسید ها و سایر مواد خام که در بتن ها استفاده می شود فاقد رنگ می باشد. اما بدلیل امکان ساخت بتن هایی با ضخامت کم نقش بسیار مهمی را در این صنعت ایفا می کنند. علمی آمیخته از شیمی و بتن که محصولی در طرح و رنگ های مختلف را با ضخامت دلخواه پدید می آورد. هیبرید بتن به پوشش های نازک پلیمری گویند که ضخامت 10 میلیمتر تا 100 میلیمتر را شامل می شوند که بروی سطوح افقی و عمودی قابل اجرا است. طرح اختلاط و شیوه ی ساخت این بتن ها با بتن های معمولی متفاوت است . اجرای کفسازی بتنی با ضخامت کمتر از از 1.5 سانتی متر به دلیل انقباض، ترک خوردگی و تنش پسماند بسیار بسیار مشکل ساز می شود.

ویژگی برتر این محصول قابلیت انطباق و تنظیم متناسب با نیاز و خواست مشتری است. همچنین درمواقع بتن ریزی درجا به علت وجود پلیمرها چسبندگی به لایه ی زیرین بیشتر می شود. اولین تلاش ها در بکارگیری پلیمر به اوایل قرن 19 برمی گردد. شایع ترین پلیمرها در ساخت بتن اصلاح شده، لاتکس ها مانند استیادین بوتادین رابر (SBR)، آکریلیک ها و وینیل استات اتیلن است.

در مصارف عمومی از SBR استفاده می شود اما در مصارف خاص استفاده از SBR به دلیل عدم مقاومت در برابر UV توصیه نمی شود. آکریلیک ها علاوه بر مقاومت خوب در مقابل عوامل جوی کارپذیری ملات را افزایش می دهد. برخلاف سه پلیمر مذکور آکریلیک ها دارای مقاومت فیزیکی بالایی می باشند. در مناطق دارای ترافیک بالا کفسازی بتنی اصلاح شده با آکریلیک قابلیت تنفس را برای بتن فراهم می کنند و موجب تبادل رطوبتی می شوند که این عمل مانع تبله شدن و پوسته شدن کفسازی کم ضخامت بتنی می شود.

کفسازی بتنی اصلاح شده با وینل استات اتیلن در مقابل پلیمرهای اشاره شده انعطاف پذیری بیشتری دارند. وینل استات اتیلن علاوه بر کاهش بالای جذب آب در مقابل شرایط جوی نظیر سیکل ذوب و یخبندان مقاومت بالایی دارند. مقاومت در برابر ترک خوردگی و تنش حرارتی از ویژگی مهم این پلیمر است. کفسازی بتنی اصلاح شده با آکریلیک کارایی و روانی خود را سریع تر از سایر پلیمر ها از دست می دهد. به عبارت دیگر در زمان ساخت بایستی تدابیر ویژه درنظر گرفته شود اما وینل استات اتیلن زمان کارپذیری بیشتری دارد.