کلسیم هیدروکسید در آب منفذی حل می شود و از طریق ترک ها یا نواحی متخلخل و فضاهای مویینه به سطح بتن اکسپوز می رسد. هنگامی که آب تبخیر می شود، کلسیم هیدروکسید که روی سطح بتن باقی مانده است با دی اکسید کربن موجود در هوا ترکیب می شود و کربنات کلسیم تشکیل می دهد، همانطور که در اینجا نشان داده شده است: Ca(OH)2 + CO2 Ô CaCO3 + H20 کربنات کلسیم نیست. به آسانی در آب حل می شود و به صورت لکه سفید روی سطح بتن اکسپوز باقی می ماند.
اگرچه سولفات های سدیم، پتاسیم و منیزیم بی کربنات سدیم یا سیلیکات نیز ممکن است به صورت شوره زدن بتن ظاهر شوند، اما مشکل قابل توجهی ایجاد نمی کنند. این مواد به شدت در آب حل می شوند و با اولین بارندگی شسته می شوند.